Nazywana „białą śmiercią” czy „epidemią XX i XXI wieku” cukrzyca stała się w ostatnich dziesięcioleciach chorobą powszechnie występującą w krajach rozwiniętych. Szacuje się, że w Polsce choruje na nią prawie 2 miliony ludzi. Cukrzyca to choroba związana z brakiem lub nieprawidłowym działaniem insuliny w organizmie, co powoduje zwiększenie lub gwałtowne zmiany poziomu cukru we krwi. Dwa podstawowe typy cukrzycy czyli 1 i 2 różnią się od siebie genezą i przebiegiem choroby. W przypadku cukrzycy typu 1 przyczyną wystąpienia schorzenia jest uszkodzenie komórek trzustki i brak produkowania przez nie insuliny. Dla ratowania życia osoby chorej konieczne jest regularne podawanie insuliny z zewnątrz – stąd określanie tego typu jako cukrzyca insulinaozależna. Nazywa się ją także cukrzycą typu dziecięcego, występuje bowiem u dzieci lub młodzieży. Cukrzyca typu 2 (insulinoniezależna) to choroba znacznie bardziej rozpowszechniona i powiązana trybem życia. Przyczyną zaburzeń w ilości cukru we krwi cukru w tym przypadku są bowiem problemy metabolizmu prowadzące do zbyt małego wydzielania insuliny lub jej niewystarczającego wykorzystania przez organizm. Najważniejszym czynnikiem ryzyka tego typu cukrzycy jest nadwaga spowodowana złą dietą. Powszechniej chorują także osoby starsze, cierpiące na wysokie ciśnienie, mające podwyższony poziom cholesterolu. Cukrzyca jest także powikłaniem niektórych chorób wątroby i trzustki. Podstawowym symptomem cukrzycy jest podwyższony poziom cukru we krwi, dlatego trzeba regularnie przeprowadzać badania w tym kierunku. O cukrzycy mówi się, gdy na czczo poziom cukru jest wyższy niż 126 mg/dl, a 2 godziny po posiłku – 200 mg/dl. Po zdiagnozowaniu cukrzycy, wprowadza się leczenie zależnie od typu choroby oraz stopnia jej rozwoju. Przy cukrzycy typu 1 podawana jest insulina. Cukrzyca typu 2 wymaga w pierwszych fazach farmakoterapii, połączonej ze zmianą sposobu żywienia – ma to pomóc obniżeniu poziomu cukru, a także zwiększyć wrażliwość organizmu na insulinę. Ścisłe przestrzeganie zaleceń lekarza pomaga uniknąć chorób związanych z cukrzycą oraz innych schorzeń o podobnych czynnikach ryzyka.
Archiwa tagu: odżywianie
Anemia
Anemia wykazuje ponad sto zróżnicowanych typów i odmian, jednak każda wykazuje jedna cechę – obniżone w stosunku do norm wartości hemoglobiny i erytrocytów . Do głównych objawów niedokrwistości należą : bladość skóry , szybkie męczenie się, apatia , zaburzenia wzroku i słuchu , obniżenie oporności , omdlenia , uczucie wychłodzenia , depresja i ogólne osłabienie . Jednak anemię zdiagnozować można przede wszystkim na podstawie badania krwi. Przyczyny anemii są różnorodne , ale da się wyodrębnić trzy podstawowe ich zbiory – krwawienia (anemia pokrwotoczna), niedostateczne produkowanie czerwonych krwinek oraz zbyt krótki czas życia czerwonych krwinek. Niedokrwistość towarzyszy również wielu schorzeniom takim jak na przykład choroby nerek, schorzenia serca i układu krwionośnego , artretyzm, cukrzyca czy AIDS . Bardziej podatne na pojawienie się anemii są także osoby, w których diecie występuje za mało żelaza i witamin z grupy B oraz takie u których w rodzinie występowały już przypadki anemii . W zależności od przyczyn i formy anemii, jej leczenie może przebiegać w różny sposób . Kiedy niedokrwistość jest wynikiem choroby, terapia skupia się na jej wyleczeniu . W większości zachorowań wykorzystuje się też działania dodatkowe w postaci zmiany diety na bogatszą w żelazo i witaminy, czy dostarczania suplementów je zawierających.
Cholesterol, co to jest?
Cholesterol jest lipidem, który można spotkać w prawie każdej komórce ciała a równocześnie pełniącym istotne i szerokie funkcje w jego działaniu . Istnieją dwa rodzaje cholesterolu – LDL i HDL. Jeden z nich – tzw. „zły” i drugi – „dobry” cholesterol. Warto zdawać sobie sprawę, że niedobór cholesterolu w organizmie jest bardzo szkodliwy. Jednak obecnie człowiekowi grozi przede wszystkim jego nadmiar. Przyczynę stanowi nieprawidłowe odżywianie, które sprawia że do organizmu dostarczane jest za wiele „złego” cholesterolu. Ryzyko pogłębia m.in. jedzenie w nadmiarze tłuszczów zwierzęcych . Nadmiar cholesterolu LDL, powiązany często także z otyłością , zagraża śmiertelnymi chorobami, takimi jak zawał serca, czy udary i inne uszkodzenia mózgu. Wszystko przez osadzanie się utlenionego cholesterolu na ściankach naczyń krwionośnych , co prowadzi do blokowania się ich i utrudnień w transporcie krwi. Aby utrzymywać korzystne proporcje, zwiększać ilość „dobrego” i zmniejszać „zły” cholesterol, trzeba przede wszystkim przyjrzeć się diecie . Do codziennych posiłków trzeba włączyć produkty wspomagające ograniczenie LDL – należą do nich otręby , bogate w błonnik warzywa i owoce, rośliny strączkowe czy herbaty zawierające antyoksydanty. Drugą grupą zalecanych produktów są te wpływające na wzrost ilości HDL . Trzeba powiększyć ilość takich składników jak tłuste ryby morskie, oleje roślinne tłoczone na zimno, oleiste nasiona czy awokado . Ograniczyć natomiast należy tłuste mięsa (wołowina, wieprzowina , drób ze skórą), tłusty nabiał (w tym sery żółte i pleśniowe) oraz przetworzone produkty zawierające tłuszcze trans . W profilaktyce cholesterolowej duże znaczenie ma także aktywny tryb życia . Ćwiczenia , ruch i ograniczenie czasu spędzanego w pozycji siedzącej, wpływają pozytywnie na relacje obu rodzajów cholesterolu.